Tionana Holland

Tionana Holland….

Pfff…. Dat krijg je nu van het steeds maar uitstellen… Over 3 uur moeten we vertrekken richting het vliegtuig en mijn koffers zijn nog niet ingepakt. Alles er snel in en.. koffer te zwaar… alles er weer uit… opnieuw alles erin… en… vliegtuigkussentje onder op… Hmmm dit schiet niet echt op en de tijd tik maar door. Eindelijk.. zit alles er toch in. Ik hoop niet dat ik mijn koffer open moet maken op het vliegveld want dan krijg ik hem volgens mijn nooit meer dicht ;)

Om half 4 vertrekken we richting het vliegveld. Daar aangekomen staat Gerdien al te wachten. Wel spannend hoor. Nu gaat het echt beginnen. Als eerst maar even de koffer weg brengen dan hoeven we daar niet meer aan te denken. Nog even wat foto’s maken, laatste kopje Nederlandse koffie, 10 keer naar de wc en there we go!!

Met een klein beetje vertraging vertrekken we richting Nairobi. We hebben behoorlijk wat turbulentie onderweg. Ik moet eerlijk zeggen dat ik opgelucht ben als we in Kenia landen. Niet iedereen moet er aan dezelfde kant uit. Transmitting this way… “Uhm…. Oeps…. Daar staan we dan als twee domme blanken die denken dat ze wel een beetje engels kunnen. We hebben echt geen idee door welke uitgang we moeten. Gelukkig kan de stewardess ons helpen. Ze lacht ons wel hartelijk uit. Aangekomen in Kenia hebben ongeveer 2 uur de tijd voordat onze volgende vlucht vertrekt.

Echt veel rust hebben we in die tijd niet. We zijn al echt in Afrika en de aanwijzingsborden veranderen nogal wel eens. Tijdens het wachten zien we onze koffers voorbij komen. Heerlijk die zijn in ieder geval niet meer in Nederland. Dat is wel een vreugde dansje waard.

In het vliegtuig (je) naar Lilongwe is van alles te zien onderweg. Het is inmiddels al weer volop licht en we genieten van het uitzicht (als we niet slapen dan ;) ).

Als ik in Malawi uit het vliegtuig stap kijk ik eerst even goed rond. Heerlijk… eindelijk weer een neus vol Afrikaanse lucht… De zon brand op ons hoofd. Heerlijk. Het moment waar ik zo’n 3 jaar op heb gewacht. Eindelijk weer terug in Afrika. Dit voelt echt als thuiskomen! Wat hou ik van dit continent zeg!

Op het vliegveld staat een breed grijnzende afrikaan. “Je mag naar deze balie komen”. Het maakt totaal niets uit dat dit officieel een balie is voor inlandse mensen. Wel nee, als je maar geholpen wordt. Helemaal mooi wordt het als ik haar in haar eigen taal groet. Dat had ze niet verwacht. Na een gezellig babbeltje mag ik doorlopen. Gerdien is inmiddels al aan de andere kant. De koffers worden gehaald. Heel erg gelukkig is de vrouw voor ons net aangehouden om haar koffer open te maken en kunnen wij doorlopen.

“Willen jullie een taxi, kunnen we jullie helpen met de koffers?” Allerlei behulpzame afrikanen komen naar ons toe. Aardig aangeboden maar het is niet nodig. Willeke staat al op ons te wachten. We wisselen wat geld en gaan onderweg. Omdat het zaterdag is zijn haar kinderen mee. Het is behoorlijk warm en ze willen graag zwemmen. “Meiden zit jullie zwemkleding bovenop?” Gelukkig had ik mijn zwemkleding nog net in mijn handbagage gepropt. Na de nodige boodschappen te hebben gehaald voor het weekend duiken we het zwembad in. Heerlijk, het is gewoon zelf een beetje koud.

S’avonds komen we aan in ons huisje. Met recht dat “je” erachter. Al onze koffer passen er net in. ;) We kunnen niet alles uitpakken maar we redden ons prima.

Na een nacht van 12 uur worden we om 7 uur wakker om naar de kerk te gaan. Het is een Engelse dienst dus opzich nog wel redelijk goed te volgen. We hebben super veel mensen ontmoet vandaag. Allerlei Nederlanders, Amerikanen, Schotten, Zuid-Afrikanen en Duitsers die hier verblijven. Hier in het questhouse zitten ook een paar super lieve Amerikanen. Ze willen graag op de hoogte blijven van wat we doen en vragen iedere dag hoe het was. We mogen water van hen gebruiken zoveel als we willen omdat ze het zielig vinden als twee van die meiden met flessen water de berg op moeten sjouwen. Echt schatjes zijn het.

Op maandag hebben we een dagje vrij. (Ja Ja we beginnen goed) We vertrekken richting de markt voor de boodschappen. Heerlijk dit is echt Afrika! Stappels tomaten en uien staren ons aan. Daarachter zit een verhitte afrikaan met een gezicht van, alsjeblieft koop bij mij ;) Echt genieten dit!

Met tassen vol boodschappen en tien liter water beginnen we aan de terug weg. Nu is dat makkelijker gezegd dan gedaan. We moeten namelijk weer tegen de berg op. Pff… Halverwege de weg zitten we vrouwen. Wij ploffen naast hen neer om wat uit te rusten. Onze komst laat hen niet onberoerd. Ze beginnen rap Chichewa te praten met elkaar en lachen hartelijke. Het enigste wat ik versta is blanke. Het gaat dus in ieder geval over ons. Na een poosje is een van de vrouwen ze dapper om ons aan te spreken. Jullie zitten midden in de zon, zegt ze. Zouden jullie niet een beetje opschuiven? Ja, nu ze het zegt.. Het is inderdaad best wel warm. We schuiven een stukje op. Na een minuut of 5 gaan we weer verder. We worden hartelijk bedankt dat we bij de vrouwen kwamen zitten ;) Thuis gekomen ploffen we neer. He, he daar zijn we dan… Terug van de markt en toe aan wat rust ;)

We zijn inmiddels ook al naar de school geweest maar daar vertel ik later wel wat over Anders wordt het wel een heel lang verhaal.

Groetjes uit het warme en inmiddels ook wel een klein beetje regenachtige Afrika.